- دامن آلوده
شخص بدکار و بدنام، آلوده دامن، تردامن، برای مثال چرا دامن آلوده را حد زنم / چو در خود شناسم که تردامنم (سعدی۱ - ۱۷۰)
معنی دامن آلوده - جستجوی لغت در جدول جو
- دامن آلوده (مَ دَ / دِ)
که دامن آلوده دارد. که دامنش بچیزی چون خون یا پلیدی و نظایر آن آغشته شده، تردامن. فاسق. فاجر. آلوده دامن. دامن آلود. دامن سیاه. مقابل خشک دامن و پاکدامن:
دامن آلوده اگر خود همه حکمت گوید
بسخن گفتن زیباش بدان به نشوند.
سعدی.
چرا دامن آلوده را حد زنم
چو خود را شناسم که تردامنم.
سعدی.
یکی زجر کردش که تبت یداک
مرو دامن آلوده در جای پاک.
سعدی
دامن آلوده اگر خود همه حکمت گوید
بسخن گفتن زیباش بدان به نشوند.
سعدی.
چرا دامن آلوده را حد زنم
چو خود را شناسم که تردامنم.
سعدی.
یکی زجر کردش که تبت یداک
مرو دامن آلوده در جای پاک.
سعدی
- دامن آلوده
فاسق و فاجر، گنهکار
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَ رُ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
آغشتن دامن. آلودن دامن. درزدن دامن بچیزی چون خون یا آب یا پلیدی و نظایر آنها. مالیدن یا پخش کردن چیزی از خون یا آب یا پلیدی روی دامن چنانکه در دامن اثر گذارد:
چون کشی خنجر بقتلم بر میان دامن مزن
دامن آلودن بخونم خونبها خواهد شدن.
کلیم (از آنندراج)
چون کشی خنجر بقتلم بر میان دامن مزن
دامن آلودن بخونم خونبها خواهد شدن.
کلیم (از آنندراج)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف دامن آلوده. تردامن. فاسق و فاجر. آلوده دامن. گنه کار. دیوان سیاه. و نیز رجوع به مجموعۀ مترادفات ص 261 شود
(ذُلْ مِ حَ)
لغت نامه دهخدا
که آلوده به آب دهان کسی باشد. که کسی بدان دهان زده باشد:
ملک نقل دهان آلوده می خورد
به امید شکر پالوده می خورد.
نظامی
ملک نقل دهان آلوده می خورد
به امید شکر پالوده می خورد.
نظامی